آینده مجازی سازی سرور

مجازی سازی سرور یکی از آن فن آوری های بسیار تاثیرگذار در مراکز داده سازمان است.

چه باید بکرد ؟!، به جای اجرای یک  سیستم عامل و یک برنامه در هر سرور، می توانید یک لایه نرم افزاری را که به عنوان یک hypervisor شناخته می شود اضافه کنید، که شما را قادر به اجرای چندین پرونده سیستم عامل و بار کار مرتبط در یک سرور فیزیکی می کند؟

این ایده در مجازی سازی سرور است و  هسته اولیه این  ایده به سیستم های رایانه ای IBM در دهه ۱۹۶۰ باز می گردد و توسط VMware محبوب شد که نرم افزار مجازی سازی برای سرورهای x86 را در اوایل ۲۰۰۰s معرفی کرد. از آن زمان، سایر فروشندگان سیستم عامل مجازی سازی سرور خود را توسعه داده اند و صنعت به طور کلی ابزار مدیریت پیشرفته، اتوماسیون و ارکستراسیون را ایجاد کرده است که باعث می شود تا کار مجدد ماشین مجازی، حرکت و مدیریت آن بسیار راحت باشد.

قبل از مجازی سازی سرور، شرکت ها با گسترش اسپرد سرور، با قدرت محاسبه کمتر استفاده شده، با افزایش هزینه های انرژی، با فرآیندهای دستی و با ناکارآمدی عمومی و انعطاف پذیری در محیط های مرکز داده خود، مورد رسیدگی قرار می گرفتند.

مجازی سازی سرور همه چیز را تغییر داده و به طور گسترده ای پذیرفته شده است. در واقع، سخت است که امروز شرکتی پیدا کنید که در حال حاضر اکثر حجم کار خود را در یک محیط VM اجرا نکرده  باشد .

اما، همانطور که می دانیم، هیچ تکنولوژی در خاشیه امن قرار ندارد و یک اتفاق در آینده میتواند آنرا با چالش روبرو و یا حتا از بین ببرد 

مزایای مجازی سازی سرور

مزایای مجازی سازی سرورها بسیار زیاد است، که با تثبیت اولیه سرور آغاز می شود. شما می توانید چندین برنامه را به یک قطعه سخت افزاری ترکیب کنید، در نتیجه تعداد سرورهای مورد نیاز در مرکز داده را کاهش دهید. سرورهای کمتر، قفسه های کمتر، دنده شبکه کمتر. این همه به صرفه جویی پول در همه چیز از فضای فیزیکی به هزینه های نگهداری به تهویه مطبوع تبدیل می شود.

مجازی سازی سرور، نیاز به سازمانها  را بر سخت افزار جدید کاهش می دهد، و این باعث می شود که این سخت افزار نو سازی شود.

به یاد داشته باشید زمانی که مدیران مرکز داده مجبور به ارائه سرورها بصورت دستی  بودند؟ با مجازی سازی سرور است که به شما اجازه می دهد تا در عرض چند ثانیه چرخش VM و برای بارگذاری کارهای چندگانه با لمس یک دکمه در پاسخ به تغییر نیازهای کسب و کار اقدام شود .

مجازی سازی سرور همچنین قابلیت دسترسی بالا، عدم دسترسی، سرعت، مقیاس پذیری، چابکی، عملکرد و انعطاف پذیری را فراهم می کند که امروزه مبتنی بر وب و کسب و کار بسیار متصل است. و مجازی سازی سرور، تکنولوژی اساسی است که ارایه دهندگان  محاسبات ابری را قادر می سازد خدمات خود را ارائه دهند.هنگامی که یک مشتری از یک ارائه دهنده خدمات ابری، یک سرویس زیرساختی به عنوان یک سرویس (IaaS) را تهیه می کند، آنها با VM شروع می شوند و در مورد ذخیره سازی، مدیریت و ویژگی های امنیتی مرتبط مورد نیاز برای انجام وظیفه به دست می آیند.

انواع مختلف مجازی سازی سرور

در مجازی سازی سرور، سرور فیزیکی به عنوان میزبان نامیده می شود و یک سیستم عامل میزبان را اجرا می کند. هر VM یک مهمان است و سیستم عامل مهمان را اجرا می کند. مهمان ها از هم جدا می شوند

• با مجازی سازی مبتنی بر hypervisor استاندارد، hypervisor یا مانیتور ماشین مجازی (VMM) بین OS میزبان و لایه سخت افزاری زیر قرار می گیرد، منابع لازم را برای سیستم های مهمان فراهم می کند
• برای مجازی سازی مجدد و مجازی سازی کامل، سیستم عامل مهمان را قبل از نصب به دستگاه مجازی تغییر دهید. این عملکرد را افزایش می دهد به عنوان سیستم عامل مهمان اصلاح مستقیم با hypervisor ارتباط برقرار می کند، حذف سربار مسابقه.
• مجازی سازی با کمک سخت افزاری نیز تلاش می کند تا هزینه های هیپوویریس را کاهش دهد، اما این کار را از طریق افزونه های سخت افزاری، به جای تغییرات نرم افزاری، انجام می دهد.
• با استفاده از مجازی سازی در سطح هسته، به جای استفاده از یک hypervisor، شما یک نسخه جداگانه از هسته لینوکس را اجرا می کنید. این باعث می شود که چندین ماشین مجازی را در یک میزبان مجازی اجرا کنید، با راننده دستگاه برای ارتباط بین هسته اصلی لینوکس و ماشین های مجازی استفاده می شود.
• در نهایت، با استفاده از سیستم مجازی سازی سطح و یا OS شما می توانید چند محیط متمایز اما منطقی را در یک نمونه واحد از هسته سیستم عامل اجرا کنید. با مجازی سازی سطح سیستم، تمام VM ها باید یک نسخه از سیستم عامل را به اشتراک بگذارند، در حالی که مجازی سازی سرور اجازه می دهد تا VM های مختلف دارای سیستم عامل های مختلف باشند.

 

ماشین های مجازی در مقابل محاسبات سرور

در یک ابر محیطی سنتی IaaS، مشتریان ابتدا VM ها، ذخیره سازی، پایگاه های داده و ابزارهای امنیتی و مدیریت مرتبط را فراهم می کنند و سپس برنامه ها را روی VM ها بارگیری می کنند.

با محاسبات سرور، توسعه دهندگان کد را می نویسند و ارائه دهنده سرویس ابری هر چیز دیگری را مدیریت می کند. توسعه دهنده هرگز به فکر کردن درباره سرورها، سیستم عامل ها، تهیه و مدیریت نیست. البته، یک سرور فیزیکی وجود دارد که کد را اجرا می کند، اما مسئولیت ارائه دهنده سرویس ابری است.

به جای یک برنامه ی یکپارچه، کد به توابع خاص شکسته می شود. هنگامی که یک رویداد اتفاق می افتد که این عملکرد را به وجود می آورد، سرویس serverless – به عنوان مثال Lambda آمازون – آن را اجرا می کند. ارائه دهندگان Serverless از طریق تابع به مشتریان می پردازند.

همانطور که با سناریو microservice / container، محاسبات serverless از لایه ماشین مجازی عبور می کند و عملکردها روی فلز خالص اجرا می شوند. در این مرحله، محاسبات سرور نسبتا نابالغ است و موارد استفاده محدود است.

آینده مجازی سازی سرور

با توجه به روند توسعه مراکز داده و اینکه  علاقه مند به محاسبات serverless در حال رشد است، واقعیت این است که مجازی سازی سرور یک تکنولوژی  نوین  است که اکثریت قریب به اتفاق از برنامه های سازمانی را پشتیبانی می کند – بعضی از تخمین ها اشباع VM را تا ۹۰ درصد افزایش می دهد.

دشوار است تصور کنید برنامه های کاربردی حیاتی مهم در حال اجرا در شرکت در حال اجرا هموار در VM به هر یک ازقالب ها  و یا یک پلت فرم سرور. کاربران با محیط های ناهمگونی احتمالا هنوز از VM استفاده خواهند کرد زیرا  نیاز به اجرای همه در یک سیستم عامل دارند و نمی توانند میان لینوکس و ویندوز مخلوط شوند.

اما برای برنامه های جدید که با آخرین روش های DevOps و روش های چابک ساخته شده اند، توسعه دهندگان اکنون گزینه های گوناگونی دارند. پیشرو، توسعه دهندگان تصمیمات مورد نظر را در مورد اینکه آیا کارهای جدید را در یک VM سنتی، یک ظرف یا یک محیط سرور غیر مجاز انجام می دهند، تعیین می کنند.