بنابه گزارش ITPRESS از مصاحبه مهندس «حامد تاج‌الدین» کار آفرین استارتاپی با دیجیاتو درباره علت رشد این گونه کسب‌وکارها و جذابیت کارکرد آنها گفت و تاکید داشت که چنین استارتاپ‌هایی می‌توانند به دولت در زمینه اشتغال کمک شایانی داشته باشند:
«دولت‌هایی با اقتصادهای موفق مشکلات این زمینه نظیر اشتغال را به بخش خصوص می سپارند و سهم دولت از اقتصاد باید کم باشد. در صورت رخ دادن این اتفاق شرکت‌ها و کارآفرینان و بنگاه های اقتصادی بخش خصوصی حل مشکل اشتغال را بر عهده می‌گیرند. یک کار آفرین به تنهایی نمی‌تواند مشکلات را حل و فصل کند و در مرحله اول کار تیمی چند نفره را جمع می‌کند و سپس با ساخت یک بستر موفق، تعداد زیادی نیروی انسانی را جذب می‌کند و با همین روش اشتغال زیاد می‌شود.»
تاج‌الدین باور دارد که مفهوم شغل در دنیا در حال تغییر است و امروزه شغل به آن معنای قدیمی و در یک چارچوب خاص قرار نمی‌گیرد:
«یک روندی در دنیا اتفاق افتاده به اسم Digital Transformation که ماهیت اشتغال و مفهوم آن را به کلی عوض می‌کند. مفهوم شغل در واقع از زمان انقلاب صنعتی شروع شد و در همان زمان اینگونه تعریف شد که افراد به کارخانه‌ها و ادارات بروند و فلان مقدار ساعت خاص در این شرکت‌ها کار کنند و بیمه و… هم در همین زمان‌ها تعریف شد. اما با ورود شرکت‌هایی چون اوبر در دنیا این مفهوم تا حدی تغییر یافته. اوبر آمد و گفت که من امکان کسب درآمد ۴ هزار در ماه را برایتان فراهم می‌کنم، رقمی که یک مهندس تازه استخدام شده در یک شرکت دریافت می‌کند. این موضوعات جذاب باعث شد که یک سری افراد زیادی به سمت اوبر بروند بدون آنکه در حقیقت استخدام آن شوند.»
او اشاره دارد که در این میان صرفا مشکلاتی نظیر بیمه وجود دارد که به زعم او اولا دولت و بیمه مرکزی طرح هایی برای این موضوع در نظر گرفته‌اند و درثانی نهایتا فرد می‌تواند بیمه خویش فرما را بگیرد و خودش را از مزایای بیمه بهره مند کند. به گفته تاج الدین این نگرش باید در تمامی کشورها از جمله ایران شکل بگیرد و روند دیجیتال شدن و ورود فناوری به حوزه های مختلف برای امکان کسب ایجاد در آمد:
«پلتفرم ها می‌توانند بستری باشند با چندین هزار کاربر و چندین هزار نیروی کار که به یکدیگر وصل می‌شوند. تفاوت اینجاست که در این بسترها نیروی کاری درآمد بیشتر و مشتریان وسیع‌تری دارد و اینکه امکان بازخورد فعالیت‌های خودشان را می‌بینند (موضوع امتیازدهی که در اکثر سرویس‌های استارتاپی مطرح است) و از همین رو کارشان را هم بهتر انجام می‌دهند. این یک نتیجه برد-برد دارد که در آن هم مصرف کننده کار بهتری دریافت می‌کند و هم مبلغ منطقی‌تری برای سرویسی که دریافت کرده پرداخت می‌کند و هم از آنسو افراد مشتری بیشتری دارند. بگذارید مثال بزنم: یک مغازه فیزیکی در خیابان هفت تیر نهایتا تا شعاع چند کیلومتری خود را می‌تواند تبلیغ کند و پوشش کاری دهد در حالی که با استفاده از پلتفرم‌های آنلاین می‌توان این شعاع را به وسعت اینترنت و کاربران اینترنتی تغییر داد. این به نوعی افزایش و رشد گردش اطلاعات است که از ثمرات گسترش استارتاپ‌هاست.»
این کارآفرین عقیده دارد که برخی از شغل‌های امروزی صرفا ساعت پر کردن شده که یک در آمد خاصی هم در انتهای ماه کاری دریافت می‌شود در حالی که در استارتاپ‌های خدماتی، هرچقدر که کار بیشتری صورت گیرد، فرد درآمد بیشتری دارد و کاری هم که انجام می‌شود واقعا یک کار مفید است نه صرفا اتلاف وقت و هدر رفتن نیروی انسانی:
«در حقیقت در این پلتفرم‌ها نیروی انسانی کار مشتری را به درستی انجام می‌دهد و هزینه اش را هم دریافت می‌کند. برخلاف تصور عموم هم بخش سنتی با این موضوع در اکثر موارد به خوبی کنار می‌آید و در بسیاری از سرویس‌ها فعالان سنتی با آغوشی باز به استارتاپ‌ها روی می‌آورند چرا که بسیاری از این سرویس ها قصد ندارند مارکتی را حذف کنند بلکه می‌خواهند بستری بسازند و آن را از زوایای مختلف گسترش دهند.»
